Wirulencja bakterii

Rozwój zakażenia układu moczowego u osób z pęcherzem neurogennym jest uzależniony od równowagi między zjadliwością bakterii a wewnętrznymi mechanizmami obronnymi pacjenta.1

Co wiemy o korelacji?

Gdy zdolność do miejscowego zwalczania infekcji jest upośledzona, uropatogeny mają łatwiejszy dostęp do dróg moczowych, ponieważ naturalne wypłukiwanie przez oddawanie moczu nie jest możliwe.1 Ponadto zmiana flory ochronnej i zmiany w nabłonku i ścianie pęcherza moczowego po urazie mogą umożliwić uropatogenom wewnątrz dróg moczowych łatwiejsze przyleganie do nabłonka i atakowanie ściany pęcherza moczowego.2,3

Czynniki te mogą prowadzić do zakażenia układu moczowego, jednak ich badanie i leczenie jest obecnie na poziomie eksperymentalnym.4

Antybiotyki i ich wpływ na florę bakteryjną

Antybiotyki mogą również zaburzać florę ochronną. Badanie przeprowadzone na 70 kobietach z zakażeniem dróg moczowych wykazało, że u większości pacjentek pierwotna populacja bakterii Lactobacillus nie została przywrócona po leczeniu. Zamiast tego we florze dominowały patogeny związane z zakażeniami układu moczowo-płciowego.5

Podobny stan może dotyczyć mikrobiomu w pęcherzu moczowym.4

Co się stanie, jeśli flora bakteryjna będzie odpowiednio wspierana?

Strategia wspierania flory bakteryjnej pacjenta poprzez dodanie niechorobotwórczych bakterii została zbadana w kilku niewielkich badaniach.6,7 Wprowadzenie niechorobotwórczych bakterii do pęcherza moczowego wykazało wystarczające wskaźniki kolonizacji wprowadzonych bakterii chorobotwórczych i znaczące zmniejszenie częstości występowania zakażeń dróg moczowych.8,9

Chociaż takie podejście może być przydatne, nadal nie ma wystarczających dowodów na poparcie stosowania interferencji bakteryjnej w zapobieganiu zakażeniom układu moczowego w codziennej praktyce.8,9