Wysiłkowe nietrzymanie moczu występuje, gdy ruch — kaszel, kichanie, śmiech lub aktywność fizyczna — wywiera nacisk na pęcherz moczowy i powoduje wyciek moczu.

W przypadku odruchowego nietrzymania moczu, mocz wycieka w sposób niekontrolowany, w wyniku braku odczuwania parcia i potrzeby oddania moczu. Ten rodzaj nietrzymania moczu często występuje, gdy nerwy pęcherza są uszkodzone i nie komunikują się prawidłowo z mózgiem. Podczas odruchowego nietrzymania moczu pęcherz kurczy się lub reaguje odruchowo w niewłaściwym momencie, powodując wyciek moczu. Do przyczyn odruchowego nietrzymania moczu zalicza się uszkodzenia nerwów spowodowane stanami chorobowymi, takimi jak stwardnienie rozsiane, lub urazami, takimi jak uszkodzenie rdzenia kręgowego. Odruchowe nietrzymanie moczu jest czasami nazywane nieświadomym nietrzymaniem moczu.

Naglące nietrzymanie moczu występuje, gdy pacjent odczuwa silną potrzebę oddania moczu, a mocz wycieka, zanim zdąży dotrzeć do toalety. Naglące nietrzymanie moczu jest często określane jako pęcherz nadreaktywny. Ten rodzaj nietrzymania moczu występuje, gdy niektóre nerwy i mięśnie pęcherza nie współpracują ze sobą, aby utrzymać mocz w pęcherzu, a mocz jest uwalniany w niewłaściwym momencie.

Nietrzymanie moczu z przepełnienia występuje, gdy pęcherz nie opróżnia się całkowicie, co powoduje, że zbyt dużo moczu pozostaje w pęcherzu moczowym. W przypadku nietrzymania moczu z przepełnienia mocz wycieka, ponieważ pęcherz staje się zbyt pełny.

Funkcjonalne nietrzymanie moczu występuje, gdy fizyczna niepełnosprawność bądź bariera albo problem z mówieniem lub myśleniem uniemożliwiają dotarcie do toalety na czas. Przykładowo osoba na wózku inwalidzkim może nie być w stanie dotrzeć do toalety na czas, osoba z artretyzmem może mieć problemy z rozpięciem spodni lub osoba z chorobą Alzheimera może nie zdawać sobie sprawy, że potrzebuje czasu, aby dotrzeć do toalety.

Jednoczesne występowanie naglącego i wysiłkowego nietrzymania moczu.